Sürekli güncellenen sorular var aklımda.
Bulduğum cevaplardan hiç emin olamadığım.
Ama sormayı bırakmaya da kıyamadığım.
Sonra biri bir film tavsiye ediyor.
Biri elime bir kitap tutuşturuyor.
Sokakta bir graffiti çarpıyor gözüme.
Uzun zamandır konuşmadığım ama çok da sevdiğim birinin bir eseri düşüyor mailime.
Bir şarkı çalıyor oturduğum sokaktan geçen bir arabada.
Uzun monologlarım aynı soruları soran başka varlıkların sesleriyle, yerini bir diyaloğa bırakıyor.
Kendi halinde akan bir nehirken, sağdan soldan çizgiler halinde geliyor sular, bana sızıyorlar.
Bir süre beraber akıyoruz.
Sonra birbirimizde birşeyler bırakıp dağılıyoruz.
Eninde sonunda okyanusta buluşacağız, bunu bilerek ayrılıyoruz.
Sonra bir bakıyorum, yolculuğun başka bir dönemecinde yine biraraya geliyoruz.
"Anlat" diyoruz ikimiz de, "nerelerden geçtin ve neler gördün? Suyun çoğalmış gibi."
Sonra tekrar birbirimizin içine geçmiş şekilde bir şelaleye katılıp bir göle düşüyoruz.
Yolculuk böyle devam ediyor.
Çok keyifli, hiç bitmesin istiyorum.
Ama okyanus da beni bekler; ne zaman gitmem gerekirse büyük bir teslimiyetle ona karışacağımı biliyorum.
Ne güzel.
ZD
